Autyzm
Autyzm wczesnodziecięcy jest zaburzeniem o podłożu neurologicznym. Wczesna diagnoza jest już możliwa w okresie niemowlęcym i pomaga w obraniu specjalnych metod leczenia. Niestety wielu lekarzy nie jest w stanie dobrze zidentyfikować autyzmu wczesnodziecięcego. Dziecko autystyczne miewa problemy z relacjami interpersonalnymi, wyrażaniem uczuć oraz niekiedy agresją. U niemowlaka możemy zauważyć niedostosowanie kształtu ciała do osoby, która go nosi, nie wyciąganie rąk w stronę matki oraz brak innych objawów, które by wskazywały na chęć nawiązania kontaktu. Dodatkowo bawienie się zabawkami tylko w jeden sposób oraz niemożność skupienia się na jednym przedmiocie.
Dziecko autystyczne ma ponadto problemy z naśladowaniem zachowania innych osób, brakiem poczucia humory czy też powtarzaniem tylko końcówek wyrazów. Niestety nie da się jednoznacznie stwierdzić skąd bierze się autyzm wczesnodziecięcy, niektórzy twierdzą, że ma podłoże biologiczne lub psychologiczne. W przypadku tego pierwszego, dziecko autystyczne może mieć poważne uszkodzenia w obrębie centralnego układu nerwowego, które mogą być spowodowane ciężkim porodem czy też czynnikami genetycznymi.
Natomiast przyczyny psychologiczne zakładają, że autyzm wczesnodziecięcy jest spowodowany traumatycznymi przeżyciami w okresie noworodkowym. Ważne jest podjęcie jak najszybszej terapii, która pomoże zniwelować powstające zaburzenia. Dzieci autystyczne są poddawane psychoterapii w obrębie mowy oraz zachowania. Dodatkowo leczenie wspomaga się środkami farmakologicznymi. Niestety autyzmu wczesnodziecięcego nie da się wyleczyć, można natomiast zniwelować jego skutki do minimum, tak aby dorosła osoba była w stanie prowadzić normalne życie na łonie społeczeństwa oraz potrafiła funkcjonować w zgodzie z jego zasadami.